ਕਿੰਨਾ ਛੋਟਾ
ਇੱਕ ਜ਼ਰਰਾ
ਵਕ਼ਤ ਦਾ ਫੜਾ
ਜਿੰਦਗੀ ਮੇਰੇ ਕੰਨ 'ਚ ਕਿਹਾ
ਜਾਹ ਸਫ਼ਰ ਤੇ ਜਾਹ
ਕੁਝ ਕਮਾਕੇ ਲਿਆ
ਮੇਰੇ ਜਿਸਮ ਦੇ ਵਸਤਰ ਦੇ ਖੀਸੇ ਵਿਚ
ਇੱਕ ਜੁਬਾਨ ਸੀ ਬਸ
ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕਮਾਇਆ ਏ
ਆਹ ਠਾਠਾਂ ਮਾਰਦਾ ਸਮੰਦਰ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ |
ਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਹੋ
ਬਖਸ਼ ਦਿਤਾ ਏ ਵਕ਼ਤ ਸਦੀਆਂ ਦਾ |
ਉਹ ਵਕਤ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ,
ਤੇਰਾ ਹੈ, ਤੇਰਾ ਹੈ, ਤੇਰਾ.... ਤੇਰਾ....
No comments:
Post a Comment