ਗਾਇਕਾਂ ਖਰੀਦ ਲਈ ਸੋਹਣੀ ਕਾਰ ਕੋਠੀ ਵੀ,
ਵੇਚੀਆਂ ਜੋ ਚਲ ਉਹਨਾਂ ਸ਼ਰਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਸ਼ਰਮਾਂ ਵਾਲੇ ਹੋ ਰਹੇ ਨੇ ਦੇਖ ਦੇਖ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ,
ਝੂਠੀ ਸ਼ਾਨ ਦੇ ਗਵਾਹ ਭਰਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਭਰਮਾਂ ਨੇ ਨਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਬੀਜ਼ ਨੇਕ-ਚਲਣੀ ਦਾ,
ਬਣ ਗਏ ਕੁਚਾਲਾਂ ਐਸੇ ਚਲਣਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਚਲਣਾਂ ਨੇ ਖੋਹਿਆ ਖੰਨਾ-ਟੁੱਕ ਮੇਰੇ ਹਿਸੇ ਦਾ,
ਲਗੀਆਂ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਜੋ ਮਰਜਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਮਰਜਾਂ ਘਟਾਉਣ ਥਾਵੇਂ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਜੋ ਵਧਾਣ,
ਵੈਦਾਂ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਉਹ ਗਰਜਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਗਰਜਾਂ ਦੇ ਹੇਠ ਜਿਹੜੇ ਪਿਸ ਚੂਰ ਚੂਰ ਹੋਏ,
ਐਨੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨੇ ਜੋ ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸਦਾ ਚੜੇ ਸੂਲੀ ਡਰੇ ਨਾ,
ਅੱਜ ਦੇ ਜੋ ਡਰਦੇ ਨੇ ਆਸ਼ਿਕ਼ਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਆਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਕੰਮ ਛੱਡੇ ਰੋਣ-ਧੋਣ ਬਿਨਾਂ ਸਾਰੇ,
ਤਲੀ ਸਿਰ ਧਾਰਨ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਸ਼ਰਤਾਂ ਨੇ ਬੀਤੇ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘਾ,
ਭੁੱਲ ਜਮੀਂ ਬਣ ਬੈਠੇ ਅਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਅਰਸ਼ਾਂ 'ਚ ਉਡਣ ਦੀ ਖਾਹਿਸ਼ ਨੇ ਅੰਗ ਤੋੜੇ,
ਜਿਥੇ ਮੂਧੇ-ਮੂੰਹ ਹਾਂ ਡਿੱਗੇ ਫਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਫਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ਨਾ ਨਜ਼ਰ ਕਰ ਤੁਰੇ ਕਦੇ,
ਹੋਏ ਬੈਠੇ ਲੰਙੇ ਹੁਣ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਭੁੱਲ ਹੋ ਗਏ ਦੁਕਾਨਦਾਰੀ,
ਚੱਲੋ ਸਾਰੇ ਰਲ ਮਿਲ ਧਰਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਧਰਮਾਂ ਨੇ ਪਾੜ ਕੇ ਲੋਕਾਈ ਲੀਰੋ-ਲੀਰ ਕੀਤੀ,
ਵਿਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਐਸੇ ਜ਼ਰਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਜ਼ਰਮਾਂ ਤਾਂ ਵੰਡਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਕੰਮ ਉਹਨਾ ਦਾ ਹੈ
ਮੌਤੋਂ ਡਰ ਕੌਰੋਂ ਬਣੀ ਸਲਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਸਲਮਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਜਾਣੇ ਕੀ ਬਾਤ ਆਣ ਵਾਲੀ,
ਜਿਹੜੇ ਹੋਏ ਵੰਡ ਵੇਲੇ ਜ਼ਖਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਜ਼ਖਮਾਂ ਨੂੰ ਸੱਠੋਂ ਵਧ ਸਾਲੀਂ ਨਾ ਨਸੀਬ ਹੋਈ,
ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਖੀਸੇ ਪਈਆਂ ਮੱਲ੍ਹਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਮੱਲ੍ਹਮਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਵੋ ਸੜੇ ਅੰਗ ਕੱਟ ਦੇਵੋ,
ਕਾਹਤੋਂ ਬੈਠੇ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਬੇ-ਸ਼ਰਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਬੇ-ਸ਼ਰਮਾਂ ਤੇ ਢੀਠਾਂ ਦੀ ਹੀ ਲੱਗੇ ਸਰਦਾਰੀ ਹੁਣ,
ਮਰ-ਖ਼ਪ ਗਈਆਂ ਨੇ ਜੋ ਸਮਝਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਸਮਝਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦਾ ਵੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਗੁਰ ਹੁੰਦਾ,
ਸਿਆਣਿਆਂ ਜੋ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੀ ਰਮਜਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
ਰਮਜਾਂ ਨਾ ਬੁੱਝ ਹੋਣ ਜਦੋਂ ਅਖੀਂ ਧੁੰਦ ਹੋਵੇ,
ਬੇ-ਪਛਾਣ ਵਕ਼ਤ ਦੀਆਂ ਨਬ੍ਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ,
ਨਬ੍ਜ਼ਾਂ ਨਾ ਚਲਦੀਆਂ ਮੁਰਦਾ ਸ਼ਬਦ ਹੋਣ,
ਚਲ 'ਗਿੱਲਾ' ਇਹੋ ਜਹੀਆਂ ਗਜ਼ਲਾਂ ਨੂੰ ਰੋਵੀਏ |
No comments:
Post a Comment