ਸਚ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਕੰਡਿਆਂ ਦਾ, ਮੜਿਆ ਤਾਜ਼ ਦੇਖਿਆ |
ਮੈਂ ਖੁਦਾ ਦੇ ਘਰ ਉੱਤੇ, ਕਾਫਰ ਦਾ ਰਾਜ ਦੇਖਿਆ |
ਇਥੇ ਵਿਕਦੇ ਬੁੱਤ ਨੇ, ਆਦਮ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਗੇ,
ਝੂਠੇ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਨੇ, ਕਹਿੰਦਾ ਬੁੱਤ੍ਸਾਜ਼ ਦੇਖਿਆ |
ਜਿਸ ਨੇ ਸੀ ਖੰਜਰ ਮਾਰਕੇ, ਪਾੜਿਆ ਮੇਰਾ ਜਿਗਰ,
ਕੰਬਦੇ ਹਥਾਂ ਨਾਲ ਉਹ, ਕਰਦਾ ਇਲਾਜ਼ ਦੇਖਿਆ |
ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਆਕੇ ਵੀ, ਡਰਦਾ ਖੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦਾ,
ਪੈਂਦਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੂਲ ਤੇ, ਗਮ ਦਾ ਵਿਆਜ਼ ਦੇਖਿਆ |
ਚੀਖਾਂ ਚਿਖਾ ਚੋਂ ਉਠੀਆਂ, ਇਹ ਰੁਖ ਦੀਆਂ ਨੇ ਹੋਣੀਆਂ,
ਮੁਰਦਾ ਤੇ ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਹੀ, ਸੀ ਮੈਂ ਬੇ-ਆਵਾਜ਼ ਦੇਖਿਆ |
No comments:
Post a Comment