ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗੁੱਡੀਆਂ ਹੀ ਨਾ ਪਾਵਣ ਲੁੱਡੀਆਂ, ਇੱਕ ਇਸ਼ਾਰੇ 'ਤੇ |
ਸਾਰਾ ਮੁਲਖ ਹੀ ਨਚਦਾ ਜਾਪੇ, ਕਿਸੇ ਦੋ-ਤਾਰੇ 'ਤੇ |

ਕਵਿਤਾ ਵਿਚੋਂ ਅੱਗ ਮਰੀ, ਗੀਤਾਂ ਚੋਂ ਗੂੰਜ ਗਈ,
ਜੀਕਣ ਦੁਧ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਜਾਏ ਬੁਝੇ ਹੋਏ ਹਾਰੇ 'ਤੇ |

ਐਨਾ ਵੀ ਕੀ ਆਖ ਸਬਰ ਕਿ ਮੁੱਦਤ ਬੀਤ ਗਈ,
ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਪਰਚੀ, ਵਰਚੀ ਜਨਤਾ ਲਾਰੇ 'ਤੇ |

ਢਿੱਡਾਂ ਵਿੱਚ ਕੜੱਲ੍ਹ ਨੇ ਐਪਰ ਹੱਥੀਂ ਹਰਕਤ ਨਾ,
ਸੂਰਜ ਵੀ ਹੈ ਬੁਝਿਆ ਬੁਝਿਆ ਹਰ ਇੱਕ ਢਾਰੇ 'ਤੇ |

ਤੀਖਣ ਜਿਹੀ ਕਿਸ ਗੰਧ ਨਾ' ਇਹ ਦੀ ਦੰਦਲ ਖੁਲ੍ਹੇਗੀ ?
ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਨੇ ਜਿੰਦਰੀ ਮਾਰੀ ਸੁੱਚੇ ਨਾਹਰੇ 'ਤੇ |

ਗੋਂਦਾਂ ਚਾਹੇ ਕਿੰਨੀਆਂ ਗੁੰਦੀਆਂ ਬਚ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ,
ਹੋ ਜਾਣੀ ਏਂ ਖਲਕਤ 'ਕੱਠੀ ਚਾਅ ਕੁਆਰੇ 'ਤੇ |

ਇਕਬਾਲ